
Skoro można pomyśleć, że może być lepiej, to znaczy, że już jest lepiej.
Olga Tokarczuk
Terapia EMDR
Terapia EMDR (eye movement desensitization and reprocessing – odwrażliwianie i przetwarzanie z wykorzystaniem ruchu gałek ocznych) jest rekomendowana przez Światową Organizację Zdrowia i Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne jako jedna z dwóch najskuteczniejszych metod leczenia traumy. Jest stosowana z powodzeniem w terapii takich problemów, jak: zespół stresu pourazowego (PTSD) czy trauma powypadkowa.

Zespół stresu pourazowego (PTSD) występuje u osób, które były świadkiem lub uczestnikiem traumatycznego zdarzenia, na przykład były ofiarami klęski żywiołowej, wojny, gwałtu czy podobnych pod względem skali natężenia doświadczeń i nie mogą dojść do siebie, mimo upływu czasu. Objawy PTSD mogą dotknąć każdego człowieka.
Trauma z kolei jest reakcją ochronną organizmu na zagrażającą mu sytuację, na przykład uczestnictwo w wypadku, bycie ofiarą przemocy, ciężką chorobę. Nie każde przeżyte doświadczenie powoduje traumę, jednak jeśli osoba pomimo upływu czasu nie może dojść do siebie najpewniej oznacza to że warto poszukać pomocy.

W leczeniu objawów pomaga terapia EMDR, która zakłada, że traumatyczne doświadczenie może stać się blokadą dla naturalnych procesów przetwarzania informacji przez system nerwowy. Zablokowanie tego procesu pozostawia emocje i doznania wciąż żywe i powoduje niechciane reakcje, które pozostają tak samo silne mimo upływu czasu. Terapia EMDR pomaga przetworzyć traumę i odmrozić naturalne procesy układu nerwowego.
Jak wygląda psychoterapia EMDR?
Najpierw pacjent przechodzi przez fazę przygotowań, która pozwala przywołać traumatyczne przeżycie w bezpieczny sposób. Następnie podczas sesji pacjent powraca pamięcią do wydarzeń, a terapeuta stymuluje naprzemiennie jego półkule mózgowe.

Terapia EMDR pomaga w leczeniu po takich wydarzeniach, jak:
- trauma po wypadku
- trauma z dzieciństwa
- trauma pourazowa
- trauma wojenna
- PTSD (zespół stresu pourazowego)
- przemoc fizyczna i psychiczna
- gwałt
- opuszczenie przez opiekuna w dzieciństwie.